Külrengi Uyanış

Geçmişin gölgesi vurdu yüzüme,
Yeniden doğuşun sancısı bu mu?
Aşkın külleri savruldu önüme,
Ben yandım, dünya duruldu mu?
Bir zamanlar yeşeren umutlarım soldu,
Yalanlar içinde benliğim kayboldu,
Kimliğim silindi, hatıram doldu.
Şimdi hangi rüzgar beni alıp götürür?
Hangi nehirde yıkanır eski günahlar?
Hangi dilde fısıldanır yeni sabahlar?
Kalbimde bir fırtına, ruhumda sükunet.
Bir tohum filizlenir karanlıkta,
Kaderim yeniden yazılırken.
Güneş doğar içimde usulca,
Aşkın fısıltısıdır bu derinden.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir