Bir devirdi vicdanın esareti,
Gönül ki bir mihrabı özlerdi.
Çorak topraklarda yeşeren ferdi,
Umut, sükûtun nidası derdi.
Yüreklerde bir sızı, bir dert,
Kaç zamandır böyleydi kaderimiz?
Bir sevda için miydi seferimiz,
Yoksa kalpteki hasret mi rehberimiz?
Belki de aşk, ezelden beri
Unutulmuş bir dinin eseriydi,
Ruhumuzun derin bir yemin yeriydi.
Affın nehrinde yıkanır ruhlar,
Aşkın sinesinde erir tüm suçlar.
Sevmek arınmaktır bu çağda,
Bir inançtır küllerden doğan,
Yeniden yeşeren umutlarla.
Küllerden Doğan İnanç
Bir yanıt yazın