Küllenen Hatıralar

Bir yazdı, içimde ansızın parladı,
Güneş gibi gönlüme düşen bir andı,
Bir sevda ki, kalbimde derin yarandı,
Çok demdir ki, hayalimde o sandı
Aşkın bir fısıltısıydı, uzaklarda kaldı.
Doğmuştu içimde o ilk dokunuş,
Yıldızlar şahit, o gizli bakışın;
Hazzıyla mest olmuş kalbim, o gülüşün,
Hâlâ duyarım içimde akışın
Gönlümde yankılanan o tatlı sesini.
Mevsim değişti, dünya döndü durdu;
Yıldızlar söndü, biz ayrı düştük,
Anılar bir sis perdesiyle örtüştük,
Sandım ki o sevda artık bitti,
Bir masalın unutulan sonuydu.
İstanbul’un hüzünlü bir akşamıydı;
Bir veda busesiyle ayrıldık, elveda…
Aylarca yasını tuttum, ah o sevda;
Zannımca o aşk artık bir rüya,
Görmez felek böyle bir ayrılığı asla.
Unutulmuş bir melodi gibi,
Küllenen hatıralar içinde.