Külden Bir İz Kalır Sözlerin Ardında

Duvar diplerinden söz et bana
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
Nietzsche’nin o yorgun bakışından
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
Unutulmuş bir akşam olabilir bu an
Kurt kardeşçe yaslanabilir kaldırımlara
Bir kahve şöyle yağmurun isliğinde
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
İşte durup dururken köşede
Bir mendil gibi buruştu gülüşün
Hüzünlü bir ses yankılanır
Sessizliğin en derin dehlizinde
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
Unutulmuş bir akşam olabilir bu an
Bir şelale gibi coşabilir pazartesi
Yalnızlığındaki kırık notalar
Dün akşamın kederidir ellerinde
Ne güzel susarlar eski sevdalılar
Buruk yüzleriyle ne kadar derindedirler
Ve sokak çocuklarının gözleri
Daha masumdur güvercin kanadından
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
Yaprağını açacak fidan yok burda
Ama nefes verebilir solan umutlara
Sürekli pusudadır vicdanın
Yalnız kalanlar arasında
Çaresiz bekleyenler arasında
Bir şarkı bir anlam arayabilir
Yüzündeki çizgilerde
Yalan bir çıkış arayabilir
Kirli ellerinde
Hayat bir cevap arar ve bulur
Tesadüflerin karmaşıklığında
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
Bir sigara yak eline sözgelimi
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
Beş dakika bak bir aynanın içine
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
Sonra sil o aynadan bir nefes
Kara bir boşluk içinde
Koy unutulmuşluğuna
Bütün bir ömür yanar o nefes
Külden bir iz kalır sözlerin ardında
İşte o küldür senin bakışın
Sinmiştir geçmişin derinlerine
Siyahtır orda gridir
Düşten düşe süzülür
Sever yaşlılara anlatılan hikayeleri
Ama iş kabullenmeye gelince
Yalnız ateşi yansıtır
Ve günün yorgun ışığını
Yalnız kuytularda
Unutulmuş bir akşam olabilir bu an
Külden bir iz kalır sözlerin ardında