Kördüğüm Kaderim

Ey gönlümün sahibi, sitemim sana değil
Bu amansız yazgıya, bu çaresizliğe sitemim
Kader ağlarını örmüş, ben bir garip âvareyim
Ne yapsam nafile, zincirler çözülmüyor
Kaçsam nereye, gölgemden kurtulmuyor
Bir ışık ararım, karanlıkta kaybolurum
Bir umut beklerim, düşlerim kırılır
Yalandı her şey, sözler, bakışlar
Aldandım saf gönlümle, aşk sandım
Şimdi bir başıma, yıkık duvarlar ardında
Kahırla yoğrulmuş, bir ömür benim
Ne şansım var ne de bir güvencim
Sadece kırık bir kalp, bitmeyen sancım
Gözyaşlarım derya olmuş, boğulurum
Bu dipsiz kuyuda, bir ben miyim garip?
Aç kalbime bir deva verin tabip!