Her sabah yeni bir telaşla uyandım,
Burnuma dolan eski bir anıydı.
Hatıraların sisli perdesinde,
Kaybolmuş bir aşkın izi miydi?
Belki de sadece bir bahar rüzgarı,
Çiçeklerin kokusunu taşıyordu.
Ama içimde bir şeyler depreşiyordu,
Unutulmuş bir şarkının notaları gibi.
Zamanın amansız akışına rağmen,
Koku, beni geçmişe götürüyordu.
Orada, gençliğimin hayalleriyle,
Geleceğe umutla baktığım günlere.
Şimdi ise sadece bir hatıra,
Bir koku, bir anı, bir veda.
Ve ben, o kokunun peşinde,
Kaybolmuş bir aşkı arıyorum hala.
Bir yanıt yazın