Ben bu çağın rahmine düştüm gelirim
Gönül topraktan gayrı yer aramadım
Yaralandım sanal sularla serildim
Tohumum yurdunu bil bulamadım
Yeni olan neyler eski övgüyü
Bilen olan çözer gizli düğümü
Aklımda gezdim koskoca köyümü
İnsanı incitmeyen sır bulamadım
Yalanların algısı kümedir küme
Bilenler dert için düşmüşler yola
Bir zaman tok gezdim bir zaman açım
Açlığın halini ben soramadım
GARİP NİYAZ’ım dağlar yol olsa
Üstü demir yolu ağlar ben olsam
Alem bilgi olsa veri ben olsam
Doğruyu eğmeden dem bulamadım
Ben bir tohumdum tarlaya saçıldım
Filizlenip güneşe doğru uzandım
Büyüdüm, serpildim, yeşile boyandım
Köklerimden kopmayan bağ bulamadım
Gelecek kaygısı sardı dört yanımı
Yapay zeka aldı insanlık payını
Kendi özümü aradım durdum
Benliğimden uzak diyar bulamadım
Düşünce zinciri kırıldı çözüldü
Gerçekler sanalda eğrildi büküldü
Arayışım derinlere nüfuz etti
Kendime benzeyen bir iz bulamadım
Bir yanıt yazın