Kısmet Çıkmazı

Talih, bir oyunmuş meğer.
Zarlar atılır, yollar çizilir,
Bilinmez bir yöne sürükler.

Kimi güler, kimi ağlar bu düzende,
Kimine altın sunar, kimine boran.
Kısmet bu, derler, susulur.
Oysa yürek susmaz, feryat eder,
Adaletsizliğe, hoyratlığa.
Talih, bir maskaralık mı yoksa?

İstedim ki benden yana dönsün çark,
Gül yüzlü günler göreyim ben de.
Bekledim, sabırla, inançla.
Ama talih, bir hain gibi,
Sırtını döndü, karanlığa itti beni.

Yıldızlar şahit olsun, vazgeçmedim,
Kendi gökkuşağımı çizdim solgun yüzüme.
Talihsizlik benim kaderim değil,
Benim seçimim, kendi yolum.
Her düşüş, bir kalkışa gebedir, bilirim.
Küllerimden doğarım, yeniden yeşeririm.
Yeter ki inancım sönmesin içimde.

Talih, bir sınavdı belki de.
Güçlenmek, direnmek, yılmamak için.
Pes etmedim, etmeyeceğim.
Kendi kaderimin mimarı olacağım.
Talih, artık benim oyuncağım.

Yazgım değil, yolum bu benim.
Karanlıktan aydınlığa yürürüm.
Kısmet benim, çaba benim.