Birincisi mahcup bir gülüş, yasak elma,
Çocuk aklım, haylaz düşler kurardım.
Şimdi büyüdüm, dünya telaşesi sardı,
O gülüş kaldı aklımda, bir anı gibi,
Kirlenmemiş, saf bir bahar sabahı.
Unutulmaz, ilk aşk yarası.
İkincisi, hoyrat bir öpüş, dudak dudağa,
Ne yangınlar söndürdük, ne sular serptik.
Şimdi nerde, kiminle bilinmez,
Bir hatıra, yitik bir nefes.
Üçüncüsü, kırık bir vazo misali,
Paramparça, her bir parça ayrı bir acı,
Sessiz çığlıklar yankılanır içimde.
Kirli Bahar Dalları
Bir yanıt yazın