Kırık Dökük Bir Veda

Yine bir sis indi içime, şehir puslandı
Bütün anılarımda seni arıyorum, yoksun
Aklıma düşen ayrılık şarkılarında bir isyan
Bir sessiz çığlık yükseliyor, veda diyor birileri
Dün bir âşıktım oysa ben, gökyüzünü severdim
Bugünse karanlığın içindeyim,
Kırık dökük bir veda bu
Bir kabus görüyorsun, uyanmışsın çaresiz
Kaybolup gittiğime inanmak istemiyorsun
Bir hayata başlangıcın provası oluyor oysa ayrılığımız
Ümitsizlik yok, bir kabulleniştir bütün yeminlerim
Yalnız soğuk bir yalnızlık var karşımda,
Ve bir hatıranın gölgesi üstünde
Uçuşup duruyor yarım kalmış sözler
Seni bekliyordum orda, kırık bir kalbin enkazında
Bir Melodram filmine gidecektik gelirsen
Ayrılığın keskin bıçağı saplanırken umutsuzluğun tam ortasına
Soluksuz yaşanacak bütün pişmanlıklar
Böyle olmamalıydı ve oldu işte diyecek yüreğim
Annemse bir feryada benzeyecek, gözyaşlarımı silerken
Bütün hayalleri yıktım ve geldim işte
Bir vedaya hazırlanmamız nasıl gerekiyorsa öyle
Aniden çıkmalısın karşıma
Ki unutulmuş bir çaresizlik olmalı dünyaya
Seninle son karşılaşmamız
Kaybedeniz,
Durmadan kazanan bu hayat
Basit bir oyunbaz sadece, bir sahtekar
Beş parasız kalmışım, rest çekiyorum
Ama o biliyor bunu ve çekiliyor oyundan
Bitti diyor
Dün bir âşıktım oysa ben, gökyüzünü severdim
Bugünse karanlığın içindeyim, kırık dökük bir veda bu
Kırık dökük bir veda,
Hayat sanıyor birileri


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir