Kırık Dökük Anılar Atlası

Bir hüzün atlası açtım önüme,
Kaybolmuş şehirlerin haritası.
Her kıvrımında bir yarım kalmışlık,
Her renginde solgun bir tebessüm,
Geçmişin izleri, silinmeyen.
Savrulmuş yapraklar gibi anılar,
Rüzgarın önünde çaresizce dans eder.
Kimi tatlı bir melodi, kimi acı bir feryat,
Kiminin yüzü belirgin, kiminin silik bir gölge.
Hepsi bir zamanlar benimleydi,
Şimdi yabancı bir diyarda misafir.
Hüzün, bir yolculuktur içe doğru,
Kendinden kaçarken kendine varmak.
Karanlık dehlizlerde kaybolmak,
Yeniden doğuşun sancısını çekmek.
Kırık dökük anılar atlası,
Hayatın karmaşık bir yansıması.
Her bir parça bir ders, bir öğreti,
Bir sonraki sayfaya geçmek için,
Umutla bekleyen.