Kırık Ayna

Aşk, kırık bir ayna, her parçası başka bir yalan,
Baktıkça kanatır içimi, acıtır ruhumu.
Sen, o aynadaki en keskin parça,
Her dokunuşta yeni bir yara açarsın.
Hayallerim tuzla buz, umutlarım paramparça,
Toplayamam dağılanları, birleştiremem kırılanları.
Yüzümdeki çizgiler, o kırıkların izleri,
Gözlerimdeki buğu, o parçalanmışlığın sisi.
Her bakışta farklı bir sen görürüm, farklı bir ben,
Hangisi gerçek, hangisi yalan, bilemem.
Bu aşk, kanayan bir yara, kabuk bağlamayan,
Sızısı dinmeyen, acısı geçmeyen.
Her gün biraz daha batarım o kırık camlara,
Her gün biraz daha kanarım senin aşkınla.
Ve ben, o kırık aynada kendimi ararım,
Kaybolmuş benliğimi, yitirilmiş umutlarımı,
Bulamayacağımı bilerek.