Şehirde bir akşam çöktü sineme,
Yalnızlık içimde derin bir yara.
Beton duvarlar birer kafes sanki,
Gönlümde bir hasret, bitmez bir ara.
Umutsuzluk sardı dört bir yanımı,
Ağlamak nafile, dertlere deva.
Bir yudum çay, dert ortağım.
Yıldızlar uzak, gökyüzü duman.
Sessizlik hüküm sürer her an.
Bahar gelmez oldu bu kente artık,
Renkler soluk, her şey bir karmaşa.
Bir tutam sevgiye muhtaç yüreğim,
Gülüşler sahte, gözlerde telaş.
Belki bir gün değişir bu kaderim,
Umut yeşerir, solar bu yara.
Beklemek çare, sabırla sebat.
Bir yanıt yazın