Gece çökerken ormana, bir ürperti sarar her yanı,
Gölgeler uzar, fısıltılar duyulur derinlerden.
Ağaçların yaprakları birer sır gibi saklar geçmişi,
Kökleri toprağın altında, karanlık bir öykü anlatır.
Rüzgarın sesiyle dans eder dallar,
Uykusuz bir bekleyişin şarkısını söylerler.
Yıldızlar kaybolur bulutların ardında,
Ormanın kalbi daha hızlı atar şimdi.
Gizemli bir güç dolaşır havada,
Sessizlik bile bir çığlık gibi yankılanır.
Karanlıkta fısıldayan ağaçlar, asla dinmeyen bir masal.
Bir yanıt yazın