Kapanış Dersleri

Ben böyle susup gitmeyecektim, bir hiç gibi,
Vicdanı kanatmak için konuşacaktım.
Gür fikirli, saf yürekli insanlar, durulur anca,
Ben zaten kısacık bir ömre aldırmayacaktım!
Haykır! Kime, niçin? Hani bilenleri aşkın?
Yatardı duyanlar, hayale daldım, umuda baktım;
Feryadımı yavaşça bükerek, kalbime, attım,
Bin parça ettim geleceğime serptim de bıraktım.
Denizler gibi sahili derinden okşayacakken,
Hiç fışkırmadan, sessiz akan su gibi kaydım.
Yoktur içimden şu uzak evrende bir ses;
Fısıldar yarınım dahi bir çığlık kadar nefes!


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir