Yürüdük, yoldan bir şeyler bekleyerek.
Bir eski şarkıda kayboldu yüzüm.
Nasıl unutursun o son sözünü,
Şehir gürültüsü, neon ışığı, tütün,
Alıştığımız bir düşle yaşamak.
Şimdi o şehirden bir anı kaldı,
Yok bizi anlayan, dinleyen kimseler.
Öylesine kalabalık ki caddeler,
Ha varmış, ha gitmiş dünümüzden izler;
Akan zamanda sesimizden bir şey yok.
Kaldırım Taşları
Bir yanıt yazın