Kabuk Bağlayan Suskunluk

Yüzümde bin yıllık bir kırışıklık,
Gözlerimde yedi gölün hüznü birikmiş.
Dilimde keşkelerden örülü bir zırh,
Susmuşum, çağlar boyu suskunluğa yenik düşmüşüm.
Gecenin koynunda aradım teselliyi,
Yıldızlar şahidimdir, kaç kez kayboldum.
Rüzgar fısıldadı kulağıma geçmişi,
Her bir fısıltı, ruhumda bir yara oldu.
Kendimi bir labirentte buldum,
Çıkış yolu yok, kayboluşum sonsuz.
Aynada gördüğüm yabancı,
Ben miyim, yoksa bir hayalet miyim?
Kabuk bağlayan suskunluğum,
İçimde bir volkan gibi kaynıyor.
Bir gün patlayacak, biliyorum,
O gün, her şey kül olacak.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir