İyileşme Notları

Umutlarım, hayallerim kaldı mı yarına?
Kimleri affettim, kimleri bıraktım geride.
Ruhumu dinlendirdim mi aynalarda?
Yeniden başlamalıyım
Pişmanlıklarımı, keşkelerimi
Yüzüm gençlik anılarında mı asılı kaldı
Kaybettim mi yoksa coşkumu?
Sözlerimi tuttum mu?
Haklı mıydım haykırışlarımda?
Ellerim temiz, gönlüm ferah, dilim sükûnetli,
düşüncelerim berrak, ruhum dinlenmiş mi?
Verdim mi borcumu zamana:
Sevinçleri, hüzünleri, acıları, sabırları, sükûneti,
Dostlara, anılara, yarınlara borcumu ödedim mi?
Sorguladım mı sancılarımı
Hala inanabiliyor muyum mucizelere?
Parlatmalı anıları, cilalamalı hayalleri; onarmalı kırıklarıma
saklı tutmalı iyileşme umudunu, yarınları unutmamalı fısıltılarımla
Ey geçmiş pişmanlıklarım, şimdiki yalnızlıklarım
Mevsimlik heveslerim, günübirlik kırgınlıklar
Yürek yangınları, ruh kırgınlıkları, tükettiğim umutlar
Gece duaları, sessiz yakarışlar
Kibirli unutuşlar, yaralı sevinçler
Uçurum korkusuyla hatırladığım hayat ey
O kadar çok sustum ki
Kendime döndüm konuşmaktan…
Bunaldım ruhuyla savaşmasını
Başkalarında aramaya çalışan yanlarımdan
Usandım bahanelerden, sahte gülüşlerden,
yapay tesellilerden
Çok zamandır dürüst, içten, şefkatli bir insan özlüyorum
“egoizmin” ya da “geçmişin” karartmadığı
Kendime bir teşekkür mektubu yazarak bunları diliyorum
Aranıp duruyorum izlerini yitirdiğim hislerimi
göz çukurlarımda sakladığım anılarda
Bilmiyorum kalmış mıdır izlerini aynalarda taşıyan hatıralar
Hala bir ışık var mıdır
Çıkmaz bir yola benzeyen bu iç hesaplaşması aynalarda
Ne çıkmaz yoldayım ne de çaresiz
Sadece rüzgarlardan daha dirençli olmak istiyorum o kadar
Ufuklarda yeni başlangıçlara yelken açarken
Güneşin ısıttığı bir kalp gibi sıcak, kararlı, kaygısız
Sere serpe ve huzurlu olmak tek isteğim ve dileğim
senin ve benim, yani bizim için…