Sessiz Çığlıklar Çağı

Bilmez miyim sandın, bu devirde can neye yanar?
Ekranların ardında saklanan ruhlar,
Bir beğeni uğruna harcanan hayatlar,
Yüzlerde sahte gülümsemeler, içlerde derin yaralar.
Çağımız bu, sessiz çığlıklarla yankılanır.

Kimse dinlemez oldu kalbin fısıltısını,
Herkes kendi sanal dünyasında kayıp,
Gerçek bağlar koparken, takipçi sayısı artar.
Eski dostluklar unutulur, yenileri sanal,
Bir yalan rüzgarı eser, gerçeği örter,
Yüzler değişir, maskeler düşer,
Can çekişir de kimse duymaz.

Bu çağ, canım,
Sessizliğin çağı,
Yalnızlığın sonu.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir