İnfilak Vakti

Yeşeren umutlar filizlenirken aniden solar
Baharın müjdesiydi, buz tuttu birden dallar
Aşkın en coşkulu çağında bir fırtına eser
Savrulur yapraklar, kırılır umut bağlar
Hayatın cilvesi bu, ne zaman ne olacağı bilinmez
Güneş açarken bir anda karanlık çöker
Beklenmedik ayrılıklar, acılar yakar geçer
Gözyaşları sel olur, içten içe kan ağlar
Dertler birikir yığın olur, dayanmak zorlaşır
İnfilak vakti gelir, sabır taşar.

Yüzlerde sahte tebessümler, kalplerde derin hüzün
Maskeler düşer bir gün, gerçekler ortaya serilir
Sözler kifayetsiz kalır, gözler anlatır her şeyi
Aşk bir masaldı meğer, yalanlarla örülmüş
Yürek yangın yeri, küller savrulur dört bir yana
Gelecek belirsiz, umutlar tükenmiş
Hatıralar birer ok gibi saplanır derine
Zamanla alışır insan, kabuk bağlar yaralar
Unutulmaz acılar, iz bırakır kalpte.

Gün gelir unutursun, yeni bir başlangıç yaparsın sanırsın
Ama o derin yara, her an kendini hatırlatır
Aşkın ateşi söner, külleri kalır sadece
Yeni bir bahar gelir belki, ama o eski coşku olmaz
Hayat devam eder, yeni yollar çizilir önünde
Ama o kayıp aşkın izi, hep seninle kalır
Gözlerin dalar uzaklara, anılar canlanır bir an
Bir şarkı, bir koku, bir bakış yeter hatırlamaya
Yine de yaşarsın, gülersin, seversin yeniden
Ama o ilk aşkın yeri, hep ayrı kalır kalbinde.

Zaman ilaçtır derler, belki de öyledir
Kabuk bağlar yaralar, silinir acılar
Ama o ilk aşkın hatırası, baki kalır
Bir gölge gibi takip eder seni
Hayatının bir parçasıdır artık.