Yeşiller solarken, bir hüzün iner bağlara,
Yaprak düşerken, fısıltılar karışır toprağa.
Aşkın ateşi küllenir, bir anı kalır elde,
Gönül yorgun, bir sığınak arar uzaklarda.
Umutsuzluk çökerken, bir ışık belirir ufukta,
Belki bir veda, belki yeni bir başlangıçtır hayatta.
Güzün renkleri solsa da, ruhumuz yenilenir derinden,
Bir umutla bekleriz, baharın gelişini yeniden.
Hülya
Bir yanıt yazın