Yaprak dökerken içim, hangi baharı öveyim?
Aşkın yalanıyla mı, yoksa kinimle mi döveyim?
Bir tutam umut kaldı, o da rüzgarda savrulur;
Ben böyle bir mevsimde, nasıl güleyim?
Yüzümde çizgiler derin, aynalar sırrımı çalar,
Her gün bir parça daha, ruhumdan bir şeyler çalar.
Orijinallik maskesi taktım, sahteliğe büründüm;
Bu yalan dünyada, kim beni anlar?
Güz Sancısı
Bir yanıt yazın