Yine bencil bir adam oldum ben:
düşüncesiz, hoyrat, kederli.
Bir bakıyorsun ki
günahları sayar gibi, pişman bir dervişi dinler gibi yaşıyorum bugün,
sonra bir de bakıyorsun ki
kalbimde paslı bir çivi gibi sinsi bir arzu
sabahtan akşama kadar hayallere dalıyorum ertesi gün.
Ve beni kahrediyor alabildiğine
vicdanıma karşı duyduğum öfke
ve şefkat…
Yine bencil bir adam oldum ben:
düşüncesiz, hoyrat, kederli.
Yine her seferki gibi kırgınım.
Yok bir sebep,
olması da beyhude.
Bu yaptığım iş vebal
felaket.
Fakat elimde değil
seni düşünüyorum
beni anla…
Yine uykusuz kaldım bu gece,
yine içimde bir şeylerin çığlığı var,
yine ben haklıyım.
Yine sen haksızsın.
Yine ben suçluyum.
Yine sen masumsun.
Yine ben affediyorum.
Yine bir sigara yaktım karanlıkta,
yine yalnızım, yine kimsesizim,
yine bir sen varsın içimde,
yine bir hiçim sensiz,
yine bir çare arıyorum kendime,
yine bir kurtuluş bekliyorum senden,
yine seni seviyorum delicesine.
Bir yanıt yazın