Hayat denen uzun bir yolculuktur bu,
Bilmem ki ne zaman son bulur keder.
Bir umut taşırdım gönlümde benim,
Eser feleğin yeli savurur gider.
Tükenmez dünyanın bitmez çilesi,
O’nun için dinmez içimin sızısı.
Boş gelir dünyanın tüm yalanları,
Ne avutur ne de dindirir beni.
Ayıptır insanın insana zulmü,
İnsan olan kıyar mı böyle bir ömre?
Karanlık çökse de korkmazdım ama,
İnsanın bir kötü sözü kahreder beni.
Umut bağladım ben gökyüzüne,
Bilmem ki bir gün güler mi yüzüme?
Dua ettim ben sessizce,
Rabbim duyar mı acaba feryadımı?
Belki bir ışık belirir uzakta,
Yoksa ben de mi kaybolurum bu vadide?
Gözyaşı Vadisi
Bir yanıt yazın