Gökyüzü Taşrası

Bulutları seyretmek bitmek bilmeyen bir tören
Özlemiyorum yeryüzünü, burada her şey daha hafif
Uçuşan eteklerim, kaybolan hayallerim
Rüzgarın fısıltısı, kalbimin sesiyle karışıyor
Bir bulut olmalıyım ben, göğe asılı bir düş
Uçsuz bucaksız boşlukta süzülürken
Aşağıda kalan her şey anlamsızlaşıyor
Bir zamanlar önemliydi belki, şimdi sadece uzak bir anı
Kim olduğumu, ne olduğumu unutuyorum
Yeniden doğuyorum bulutların arasında
Gökyüzünün sonsuz maviliğinde kayboluyorum
Her şekil değiştiğinde yeni bir hikaye başlıyor
Bazen bir gemi, bazen bir ejderha, bazen de sadece duman
Rüzgarın oyuncağı, kaderin elinde
Bir hiçliğin ortasında var olmanın keyfi
Sessizliğin içinde yankılanan bir çığlık
Yokluğum
Sonsuzluk
Yeryüzüne düşen bir damla yağmur olsam
Bir çiçeğin yaprağında yeniden canlansam
Belki bir gün yeniden severim toprağı
Şimdi sadece gökyüzüne aitim.