Geçtiğin Her Yer

1
Sonbaharın elinden tutmuş gidiyorsun
Belki de bir yaprağın düşüşüne saklandın
Kim bilir hangi kentte yağmur oluyorsun
Sessizliğin bir fotoğrafı gibiydi yüzün
Yüzüne dokundum, zaman duruldu birden
Bir anı biriktiriyorum avuçlarımda şimdi
2
Geçtiğin her yer bir inanç oluyor
Yokluğun bir ayine dönüşüyor usulca
Sanki kalbimin en derin yerindesin
3
Gitmek bir eylemdi, sen seçtin gittin
Ardında kırık bir vazo bıraktın sadece
İçinde solmuş bir gül, kurumuş bir su
Her şey yarım kaldı, her şey eksik kaldı
Bir şarkının nakaratı gibi tekrar ediyor
Aklım, seni, seni, seni, seni, seni, seni
4
İnanç diyorum, bir yanılgı mıydı her şey
Yoksa bir umut muydu yeşeren içimde
Sen bir sonbahar çiçeği gibiydin oysa
Açtın, güzelleştirdin, sonra ansızın soldun
Bir veda busesi kondurdun yanağıma
Ve gittin, bir daha hiç geri dönmedin
İnancım, bir gölge gibi peşinde şimdi
5
Geçtiğin her yer bir anıt oldu sanki
Anılarla dolu, hüzünle yoğrulmuş bir anıt
Her adımda seni hatırlıyorum, usulca
Bir yaprak düşüyor, bir kuş havalanıyor
Sonbahar rüzgarı fısıldıyor adını kulağıma
İnanç, bir yol gösterici, bir ışık misali
Belki bir gün, tekrar karşılaşırız kim bilir