Yine çöktü gece, şehirde bir tenha rüzgar,
Uyku kaçtı gözümden, içimde bir yangın var.
Düşünceler karmaşık, bir girdap misali,
Kalbimde sakladığım, o derin gizli hali
Anlatmak isterdim sana, bu saatte, bilmem ki,
Kelimeler kifayetsiz, anlatamam belki,
Bu gece yarısı, ruhum sana doğru akar.
Nedir bu içimde yanan his,
Sanki bir sır, gizli bir nefes.
Söyleyemem, korkarım incitmekten,
Bu aşkı, bu tutkuyu derinden,
Yoksa suskun kalmak mı çare?
Belki de kader böyle yazdı,
Sessizce sevmek en doğrusu.
Yüreğimde bir gizli bahçe,
Sadece sana açılan bir geçitçe,
Suskun bir çığlık, duy beni!
Sessizliğim çığlık çığlığa,
Duymasan da, bilesin içimde ki yangını.
Ey sevgili, gece yarısı fısıltısıdır bu.
Yarın belki unutulur bu gece,
Belki de bir iz kalır içimizde.
Ama şimdi, bu karanlıkta,
Bu gizli itirafımla sana,
Veda ediyorum sessizce,
Gece yarısı hatırası.
Bir yanıt yazın