Ezeli Telaşlar

Sabahın köründe başlar ezeli telaşlar
Bir kahve içimi durul sonra biraz
Yetişilecek duraklar, varılacak yalanlar
Umut dilenme sakın, bilirim acıtır yaralar
Herkes kendi derdinde, kimse dinlemez seni
Kaybolup gidersin şehrin bitmez gürültüsünde
Sıyrıl çık bu kalabalıktan, dinle iç sesini
Unutma, hayat bir nefestir, tükenir sessizce
Talihin cilvesi bu, bazen güler bazen ağlatır
Düşsen de kalkmalısın, hayat böyle devam eder
Yüzüne vurur yalnızlık, aynalar seni anlatır
Ezeli telaşlar biter, akşam yine seni bekler
Yıldızlar şahit olsun, bu şehir sana dar gelir
Kaçmak istersin ama ayakların seni geri çeker
Unutma, her yeni gün bir umut demektir
Ezeli telaşlara rağmen, hayat yaşamaya değer