Eylül Yüzün Savrulur

Eylül yüzün savrulur içimde
Dökülen yaprak gibi her anı
Belki de sevmek bir yanılgıdır
Bir resim eksik, bir anlam yarım
Boşuna sesini arama rüzgarda
Güz gelir, kuşlar yorulur da
Kapanmaz yüzünün açtığı boşluk
Uçurum olur yalnızlık her akşam
Her akşam yeni bir düş başlar
Hüzün şarkı olur, şarkı eski bir yağmur
Saklandığım her köşe adınla yankılanır
Ben geçerim sokaktan gölgeler çoğalır
Bir de yüzün savrulur eylül gibi.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir