Veda etme telaşındasın yine
Eylül hüznü sinmiş solgun tenine
Bir mevsim bitiyor biliyorum
ama gitme ne olur
Bu koku sensiz eksik kalır
boş bir çerçevede
Gözlerin bir veda busesi sanki
Rüzgarınla savrulur
Hatıralar birikir, anılar çoğalır
Sen gidersen içimde bir şeyler kırılır
Yaprak döker ömrümün bahçesi
sensiz solarım
Yokluğunda bir yangın başlar
bir garip telaş
Her yağmur damlasında seni ararım
Bu şehirde kal biraz daha
Söz veriyorum seni hiç yormam
Gitme desem kalır mısın
Yoksa sen de bir göçmen kuş musun
Bir sonbahar sabahında
Uçup gidersin usulca
Eylül Kokusu
Bir yanıt yazın