Hüzünle doluyum, itirafım budur.
Yapraklar gibi sararıyor içim.
Sensiz bir mevsim daha…
Eskiden ne coşku vardı, şimdi kül rengi her şey.
Ellerim üşüyor, sensizliği giyiyorum.
Rüzgar fısıldıyor ayrılığın şarkısını.
Gözlerim dolu, bir sonbahar akşamında.
Belki de kabullenmek gerekiyor gidişini…
Eylül İtirafı
Bir yanıt yazın