Eski Taş

Hatıralar eskir mi hiç?
Yürekte tortu, bir sızı.
Her gelen gün, bir önceki
Umutsuzluğun aynası,
Yine de bekler insan.
Gözler arar maziyi,
Çocukluk düşlerini,
Yüzünde çizgiler derin,
Bir umut saklar.
Gelenek mi kader mi bu?
Kabullenmek mi gerekir?
Yoksa direnmeli mi
Yarınlara umutla
Bakmalı mı yeniden?
Hüzün, bir şarkı gibi,
Ruhunda yankılanır durur.
Geçmişin gölgesi uzar,
Kapanmaz yaralar açar,
Yine de yaşamak güzel,
Umutla yeni güne doğmak,
Belki de bir mucize olur.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir