Solgun hatıralar kaldı elde,
Tozlu raflarda saklanan,
Umutsuzluk fısıldar yelde.
Çocukluk düşleri, kayıp gülüşler,
Yüzlerde beliren kırışıklıklar,
Zamanın acımasız izleri bunlar,
Birer birer silinir anılar,
Yeniden yaşanmaz o günler.
Sessizce ağlar yürek,
Geçmişe duyulan özlemle,
Bir teselli bekler felek.
Oysa ne çok şey vardı saklanan,
Aşklar, ayrılıklar, sevinçler, hüzünler,
Hepsi bir film şeridi gibi canlanır,
Bir anlık bir parıltı sadece,
Sonra karanlıkta kaybolur gider,
Yeniden doğmak ister insan,
Masumiyetin rüzgarıyla esen.
Şimdi bomboş bakışlar kalır geriye,
Yitirilmiş yılların ardından,
Savrulur gider tüm güzellikler,
Bir avuç toprak olur sonunda,
Belki de hiç yaşanmamış gibi,
Unutulur gider her şey zamanla.
Bir yanıt yazın