Yıpranmış tüyleriyle,
unutulmuş bir köşede,
düşler görüyorum…
Sanki bitmemiş bir masalın
kayıp kahramanıyım ben.
Gözlerimden süzülen hayaller,
tozlu raflarda asılı kalmış,
Çocuk kahkahaları yankılanır içimde,
her bir dikişimde bir anı saklı.
Şimdi sessiz bir bekleyişteyim.
Ve ben her yeni çocuk,
her yeni oyuncakla,
biraz daha soluyorum!
Bir yanıt yazın