Eski Bir Fotoğrafta Unutulmuş Kırgınlıklar

Oysa ne umutlarla bakmıştım o güne
Bir yalandan ibaretmiş meğer
Her şey usulca silinirken hatıralardan
Sessiz bir çığlık yankılanır içimde
Kırgınlıklar birikmiş derinden
Belki de kabullenmeliydim başından
Her aşkın bir sonu olduğunu
Ama inanmak istemedim nedense
Gözlerindeki o sahte parıltıya
Aldandım bir ömür boyu
Şimdi tek tesellim
O eski fotoğraf, solgun bir anı
Sessizce kabulleniyorum
Ayrılığı, uzaklığı, unutuşu
Her şey mazide kaldı
Bir zamanlar sevdiğim yüz
Şimdi yabancı bir suret
Çünkü artık biliyorum
Her aşk bir yanılsama
O fotoğraf öylece duruyor rafta
Kırgınlıklar bir gölge gibi uzarken
Pişmanlık bir nehir gibi akıyor içimde
Ama faydası yok artık, çok geç
Oysa ne çok sevmiştim seni
Şimdi sadece bir hiçsin, yabancı
Unutulmuş bir hatıra artık.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir