Eski Ağıtlar

Bir zamanlar gençtim, şimdi aynalar yabancı.
Yüzümde çizgiler, geçmişin sildiği anı.
O mabet, ruhumun sığınağı, çok uzakta,
Şimdi bir harabe, hatıralarla ayakta.
Değişen rüzgarlar savurur eski aşkları,
Dudaklarımda buruk bir tebessümün yankıları.
Gözlerim arar o kayıp şehrin ışığını,
Bulamaz, hatırlar sadece solgun bakışını.
Her köşe bir veda, her sokak bir ayrılık,
Zamanın acımasız eliyle silinen bir varlık.
İçimde bir fırtına, dinmeyen bir sancı,
Eski ağıtlarla beslenen bir melankoli.
Ruhum, göçmen bir kuş gibi, yorgun ve kimsesiz.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir