Eşik

Önce yüzün belirdi anılarda
Kırgın zamanlarda hep seni aradım
Yüzleşmekti belki, biriken tortuyu.
Sonra ayrılık sonrası o kış geldi,

Buz tuttu her şey, eriyemedi buzlar
Yeniden başlamak, mümkün müydü bilmem
Yarım kalmış düşler, acı bir gerçekti.
İçimde bir umut, küllenmiş bir ateş gibiydi
Sen yokken bile, bir şeyleri tamir etmeliydim
Kendimle yüzleşmek zorundaydım.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir