Eşik Bekleyişi

Bir umut daha yeşertsem
Giden döner mi dersin?
Kırılan onca sözden sonra
Yeniden başlar mıyız bilmem
Belki de…
Ben hep eşikte beklerim
O kapı bir gün açılır diye
Ayak sesleri duyar gibi olurum
Her rüzgarda, her fısıltıda
Ama nafile, hep hüsran
Yine de vazgeçemem beklemekten
Çünkü sensizlik ölümden beter.
Boşa geçen yıllar
Bir pişmanlık belki de
Ne fayda…