Eksik bir mevsim gibiyiz bu şehirde
kimse ıhlamur kokusu beklemiyor
unutulmuş bir terasta gibiyiz
yabancı şemsiyeler altında
Biz olunca bir melodi başlar
gözlerin kanatlanır eski resimlere
Bir telaş sarar eskici dükkanlarını
bir anı canlanır vitrin camında
saatler durulur, zaman geçer
yüzün belirir aynalarda birdenbire
ve her sokakta seninle yazılan
şiirler okunur usulca akşamüstleri
Bir kitapçıya rastlarız yolüstü
bir şiir alırız, ısıtır içimizi
başını usulca omzuma yaslarsın
lavanta kokusu yayılır etrafa
Biz kalırız kuşlar dönüp gelir
her pencerede bir umut türküsü
Belki yeniden hatırlarız
kaybolan oyuncakları çocukların
kilitli kapıların ardında
gülüşler yankılanır, neşe dolar
tanıdık bir duyguyla dolar yeniden
kendi yarasını saran sokaklar
Eksik bir mevsim gibiyiz bu şehirde
ve hiç durmadan rüzgar eser
Biz unutulmuş bir melodi bulalım
duvarlar fısıldaşsın yine
Gidersek birlikte gideriz
unutulmuş mevsimleri ararız hüzne benzeyen
Bir yanıt yazın