Ekran

Yüzüme düşen mavi bir yangın
Piksellerin arasında kaybolan gözlerin
biliyorum algoritma ağlıyor
ne zaman kapatsak şehri
Kendini benim yerine koy
Veri yığını yalnızlığı yerine
Susmayalım. Kod uyuyor kelimelerin kalbinde

Sanal bir şölen gibi diner sanırdım
Beğeni tuşuna basan parmakların sesi
Bir biz uyanmadık rüyadan
Kaç terabaytlık ömür geçti elimizden
Filtreli sokaklarda gerçeği takas ettik
uzak durduk isimsiz yorumların intikamından
Bir biz uyanmadık rüyadan
Kendini benim yerine koy
Veri yığını yalnızlığı yerine
Susuyorum. Anılarım uyuyor kalbimde


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir