Doğum Lekesi

Büyüdü, serpildi, uslandı biraz,
Dünyayı yeni görüyordu sanki.
Ne teninde taşıdığı o tuhaf iz
Ne de aynaya bakan gözleri vardı,
Ne geçmişi, ne de bir geleceği.
Yıllarca saklandığı o odadan
Süzülüp akıyordu nefesi.
Pişmanlık değil ki anlatılsın
Kendi kendineydi hevesi.
Tutuna tutuna bahçeye indi.
Çiçekler açmıştı her yerde.
Kurtuldu, sevindi küçücük kalbi,
Sevindi o taze tende.
Hafifti, pembeleşmişti yanakları,
Bedeni, küçücük elleri.
Bir yaprak gibi titredi,
Unuttu dertleri.
Tazeydi! İncecikti teni;
Boş vermişti evleri.