Korkmuyorum artık
Yüzleşmekten, anlamaktan
Anlamaktan öte sindirmeliyim olanı
Soğukluğunu tanımalıyım
Yalnızlığını, kırgınlığı
Gözyaşlarımızla yeşermeli toprak
güneş gözyaşlarımızla kurutmalı geleceği
Ansızın sükunet olmalı
dinmeliyim
Korkmak
yenilmek isteğidir
kayboluşunu görmek biraz da
Korkmuyorum artık
Gözlerime perde çekmem
bir deniz gibi atarım iskeleye
kederinle yanar
ellerimin çaresizliği
Sonsuz denizin dibi
paslı bir çapa gibi batıp kaybolur
karanlıklar ortasında kalırım
Bir yanıt yazın