Cam Kırığı Yeminler

Bir serap belki, bir düş yanılgısı,
Gözlerim kamaşır, gördüğüm sensin.
Yüzünde bir bahar sabahı ışıltısı,
Kalbimde yankılanan eski bir yemin,
Belki de sadece bir anlık heves.
Sözler verilir, unutulur zamanla,
Aşk dediğin bir oyun, bazen acıtan.
Tutunmak istersin, kayar ellerinden,
Uzaklaşır, silinir birer birer,
Geriye kalır kırık dökük hatıralar.
Yeminler edilirdi, yıldızlar şahit,
Şimdi o yıldızlar da sönük birer birer,
Birer birer azalır içimdeki umutlar.
Ne kaldı geriye senden, benden, bizden?
Cam kırıkları gibi batar içime her anı,
Her hatırlayış bir yara, bir sızı,
Yine de vazgeçemem senden.
Gitmek mi zor, kalmak mı?
Bilemem, yol ayrımında çaresizim.
Bir serap misali kaybolursun,
Ben yine sensizliğe mahkum.
Yine de beklerim belki dönersin diye,
Bir umut ışığı parlar içimde,
Bahar gelir, çiçekler açar yeniden,
Ama sen yoksun yanımda, biliyorum,
Cam kırığı yeminler, içimde bir yara.