gözlerin
bir yalanın ardında saklı duran incidir
sen kalbini sükunetle taşırırsın
yüzün gölgeler arasında kaybolur
içinde bir telaş gizlenir
bence bellidir
buzlu bardakların kenarında solgun bir gülüş
senin hiç konuşmadığın o şeyler
bence bellidir
ellerin muhakkak eski bir aynadır
hep kimsenin duymadığı şarkılar mırıldanırsın
onlar neden daima aşk şarkılarıdır
unutulmaktan bahseder
karanlık gecede titrek bir mum alevi gibi yanıp sönen
unutulmaktan
ve terk edilmiş parklardan bahseder
ışıksız sessiz terk edilmiş parklardan
gökyüzünde bir kuşun yalnız uçtuğunu görürsün
sen aniden aynada belirirsin
sesinin tonu
bence bellidir
elinde değildir sabah ayazında titresin
kasım’dan sonra günler acıdır kısadır
hatıralar yorulur silinip tekrar belirirler
hatıraların üstüne anılar gelirler
anıların üstüne unutuşun örtüsü gelir
bir anı bir anının içinden geçer
anıların kaybolduğu diyar
bence bellidir
karanlıkta bir şeyler susar çözülür
uzaktan tanıdık yüzler seçilir
sen kalbini sükunetle taşırırsın
kalbin düşlerimi dağıtır
bilirsin
sen kalbini sükunetle taşırırsın
Bir yanıt yazın