Boşlukta Yeşil

Özlüyorum seni
Sanki hiç tanışmamışız gibi.
Yabancı bir şehirde kaybolmuş gibi hissederek
Her köşe başında seni arar gibi.
Bir zamanlar beraber güldüğümüz sokaklarda
Şimdi tek başıma yürürken
Kalbimde derin bir sızıyla,
O eski günleri anar gibi.
Yokluğunda nefes almak zor geliyor,
Sanki oksijen tükenmiş gibi.
Bir ressamın tuvaline dökemediği renkler gibi,
İçimde tarifsiz bir boşluk var.
Her sabah uyandığımda
İlk aklıma gelen sen olsan da,
Artık ulaşılmaz bir yıldız gibi.
Sensiz geçen her gün bir ömür gibi,
Saatler sanki hiç geçmiyor gibi.
Bir zamanlar elimi tuttuğun eller
Şimdi bomboş, yapayalnız.
Belki de hiç sevmemişsindir beni,
Ya da ben seni fazla sevdim.
Unutmak ne mümkün, der gibi.