Girdi
Üzerinde eski bir mont vardı
Kalabalığın içinden süzülmüştü sanki, bir melodi gibiydi
Yorgundu
Önce bir süre tezgaha baktı baktı
Daldı, düşündü, beni süzdü
Pek fark etmedim
Sustu, hiç soru sormadı
Oysa bir umut ışığı gibi duruydu, sessizdi
Çay söyledim, istemedi
Aldırmadı
Düşünceli gözlerle uzaklara daldı
Yüzünde belirsiz bir hüzün vardı
Benim içime de sindi
Gönlümü bir dert kapladı
Sonra bir türkü duyuldu
Gözleri doldu, bir anlığına
Hatıralar canlandı
Bildiğim tüm dualar, bir anda
Kendimden geçtim.
Bir yanıt yazın