Sökülmüş duvarlardan ibarettim,
Bıraktım kendimi zamana.
Yosun tutmuş sözler biriktirdim,
Umut sandığım odalarda.
Beni benden saklayan haraptı, anladım.
Şimdi bir gökdelenin gölgesinde soluyorum,
Ruhum sıkışmış katlar arasında.
Kimse bilmez hangi rüzgarlar beni buraya attı,
Kirli camlarda yansıyan ben miyim?
Eski bir fotoğrafta kaldı gülüşüm,
Beni benden alacak ne vardı?
Şimdi beton bir uykudayım.
Beton Uyku
Bir yanıt yazın