Şehrin üstünde yanar şafaklar,
Yüksek binaların aktığı duman.
Ben seni çoktan unuttum sanmıştım;
Sen de unuttun mu, bak gel zaman.
Otobüslerin sesi boğuk,
Bir yandan kirlenir gökyüzü, uzak;
Bir yandan sirenler çalar durur,
Bir yandan insanlar koşar, bak gel zaman.
Orda, parkın içinde
İki üç yalnız bank,
Saatler durulur, başım ağrır,
Ağaçlar susuyor, bak gel zaman.
Orda, parkın içinde
İki üç solgun yaprak,
Eski bir aşkı düşündükçe
Kalbim acıyor, bak gel zaman.
Yollar gibi uzar gider
Bir şarkı kadar yavan
Adımlar iz bırakır, kaybolur,
Sirenler çalar durur, bak gel zaman.
Beton Şafaklar
Bir yanıt yazın