Beton Güller Solarken

Çıktım şehrin en kuytu köşesine,
Yüzümde hasretin derin izleri.
Ne bir selam eden, ne bir soran var,
Kaybolmuş sevdanın sessiz sözleri.
Her bir köşe başı bir anı saklar,
Unutulmuş aşkın yitik nefesi.
Gözlerim arar seni her yerde,
Yüreğimde yanan bir kor ateşle.
Sokaklar şahidim, çaresizliğime.
Nerde o ilk buluşma, ilk heyecanlar,
Şimdi yalnızlığın soğuk rüzgarı eser.
Hatıralar canlanır, acıtır derinden.
Yine karanlık çöker, umutlar tükenir,
Yapayalnız kalırım, sensiz bu şehirde.
Vefasız ellerin acımasızlığıyla,
Kalbim kan ağlar, sessizce inlerim.
Unutulmuş bir aşkın yasıyla yanarım,
Sokaklarda avare, bir başıma gezerim.
Beton güller solar, aşkımız diner.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir