Lodosum,
içimin paslı kilidi,
zamansız rastlantım hoşgeldin…
(yaşadığım aşk değil,yarım kalmış bir heves belki de…
umuda tutunmak biraz da…)
bir akşam ansızın belirdin işte
kalbimizin en kırılgan köşesi…
çıt diyor dağılıyoruz,
yalnızlık kadar sahiciyiz o zamanlar
ve paramparça
cam kırığı kadar!
sevmeyi öğrettiğin için
o tarifsiz dokunuşun
ve bakışındaki ben için
ki hala kaçıp kurtulmak istiyorduk
yarım kalmış hayaller yığını
çantaya atılmış,yazık unutulacak bir umut
pusulası,
hatta yaşanmamış maceralar istiyorduk…
toyduk daha
olgunlaşmaya direniyorduk,
öğle tatillerinde kaçamak buluşmalar
düşlüyorduk
ama belirdin işte…
bir avuç tuzlu kuru yemiştik,
susuzluğumuza bir damla yetecekti…
biz yağmuru bekliyorduk,
sen kasırga geldin…
hoşgeldin lodosum..
rastlantım hesaplaşmam..
bilmiyorduk daha,
aynaların dürüst olmadığını,
ikimize yeter sanıyorduk iki kişilik yalnızlık,
meğer sarmak zormuş içimizdeki boşluğu…
habersiz geldin,kusura bakma
kalbim biraz viraneydi..
şimdi hemen onarırız sanıyorduk,
hazır değildik daha…
işin zor lodosum
hem esecek
hem beni dindireceksin..
aşkın mı var,derdin var lodosum…
hoşgeldin lodosum,
içimin paslı kilidi,hoşgeldin…
Bir yanıt yazın